Ya bir yol bul, ya bir yol aç, ya yol­dan çe­kil...

Ya­pa­bi­le­ce­ğin ka­dar söz ver, ver­di­ğin­den faz­la­sı­nı yap...

Dü­şü­nü­yo­rum...

Za­ten ne za­man faz­la dü­şün­sem uyu­ya­mı­yo­rum.

Ak­lı­ma hep Me­lih Cev­det An­day ge­li­yor.

Ba­ba­mın ço­cuk­ken an­lat­tı­ğı bir olay ak­lı­ma ge­li­yor. Al­man­ya da kal­dı­ğı sü­re içe­ri­sin­de Türk olup da­ha Tür­ki­ye’yi gör­me­miş ar­ka­da­şı ke­sin dö­nü­şe ka­rar ve­ri­yor ve İs­tan­bul’a yer­le­şi­yor. Ke­sin dö­nüş ka­ra­rın­dan bir ay son­ra­sın­da Al­man­ya'da ar­ka­da­şı ba­ba­mın kar­şı­sı­na çı­kı­yor ve ba­bam bu­na çok şa­şı­rı­yor. “Ha­yır mı? şer mi?” di­ye so­ru­yor ba­bam, kı­sa ve net bir cüm­ley­le açık­lı­yor adam; ‘’Sul­ta­nah­met’te ayak­ka­bı­la­rı­nı bo­yat­mak için du­ru­yor, bo­ya­cı­la­rın ko­nuş­ma­la­rı­na ku­lak mi­sa­fi­ri olu­yor ve bu­ra­da iş­ler yo­lun­da de­ğil ta­bi her­kes si­ya­set­ten bah­se­di­yor, Al­man­ya'da bu ko­nu­la­ra o ka­dar uzak­ken da­ya­na­mı­yor, ben da­ha faz­la ka­la­mam’’ di­ye­rek dö­nüş ya­pı­yor...

Gü­lü­yo­rum ken­di ken­di­me.

Ke­mal Su­nal ve Şe­ner Şen’lik bir se­nar­yo di­yo­rum...

Oy­sa biz on­la­ra hep ko­mik ta­ra­fın­dan bak­tık. Gü­ler­ken dü­şün­mek kav­ra­mı­na inat biz her şe­ye hep gül­dük geç­tik. Öy­le bir gül­dük ki ağ­la­na­cak ha­li­miz­de bi­le mut­lu­luk se­nar­yo­su­nun dı­şı­na çık­ma­dık.

O yüz­den ka­nal­la­rın han­gi­si­ni açar­sa­nız açın en us­ta oyun­cu­lar­la kar­şı­la­şı­yo­ruz ve ge­ne­tik ola­rak bu ne­sil­den ne­si­le, san­ki ev­rim ge­çi­rir gi­bi, da­ha bas­kın bir şe­kil­de ya­yı­lı­yor rol yap­ma ye­te­ne­ği­miz.

As­lın­da he­pi­miz bi­rer po­tan­si­yel ti­yat­ro­cu­yuz.

İn­şa­at­ta tür­kü çı­ğı­ran bi­ri­ni he­def alı­yor, Onu bir an­da meş­hur edip Ro­lex al­tın saa­ti ko­lun­da acı­lar­dan ve ezi­len­ler­den bah­se­der­ken bu­lu­yo­ruz, ikin­ci ay­da halk kah­ra­ma­nı ya­pı­yor Tür­ki­ye için ke­sin çö­züm­le­ri On­dan din­li­yor, üçün­cü ay­da ona ya­kı­şa­nı bu­lu­yor re­fe­ran­dum­la on­la­rı dün­ya evi­ne so­ku­yor, ilk kav­ga­la­rın­da hak­lı­yı hak­sı­zı keş­fe­dip gu­rur du­yu­yor ve bun­ca önem­li so­run var­ken Tür­ki­ye’mi­zin ger­çek so­run­la­rı­na ku­su­ra bak­ma­yın ama va­kit ayı­ra­mı­yo­ruz.

As­lın­da yan­lış yap­mış ba­ba­mın ar­ka­da­şı! Biz sa­de­ce laf­ta ka­lan si­ya­se­ti bi­lir­ken ve sa­de­ce bi­ze do­ku­na­nı eleş­ti­rir­ken gör­dün bi­zi.

Üz­gü­nüm ama bu­nu sen­de geç an­la­mış­sın.

Za­ten ne za­man faz­la dü­şün­sem uyu­ya­mı­yo­rum.

Ak­lı­ma hep Me­lih Cev­det An­day ge­li­yor.

Uyu­ya­ma­ya­cak­sın

Mem­le­ke­tin ha­li

Se­ni ses­ler­le uyan­dı­ra­cak

Otu­rup ya­za­cak­sın

Çün­kü ar­tık o de­ğil­sin