YAZIK SAYIN MUMCU!

YAZIK SAYIN MUMCU!

Şiirler yazdk birlik üstüne,

Şarklar okuduk, dostluk üstüne.

Bir mektup yazdk, gökyüzüne,

DP de birleştik diye.   

Ayn davann iki ekibinin birleşerek, bir arada getirecekleri, taze kana  ihtiyacmz vard. İhtiyac vard güzelim memleketimin, güzel insanlarnn.

Yazk oldu, sayn MUMCU. Çok yazk oldu.

Ettiğiniz bunca düşüncelerinizle, beyinlerimizde “İşte bu” dediğimiz anda, bizleri hayal krklğna uğrattnz.

Bir takm ettiğiniz laflar üzerine, işte liderim budur dendiği anda, hayaller yklr m hiç?

Yktnz işte.

Demokrat düşüncenin ayaklar altna alndğ biz zamanda, ortaya siz ve sayn Ağar’n çkş, gerçek demokratlara büyük heyecan vermişti.

İşte tam zaman, şimdi benim zamanm dendiği anda, bütün güzel geleceğin  ykkldğn gördüm bir anda.

Büyük düşüncelerini, kamu oyu ile paylaşrken, Türkiye’nin çarpk gelişmelerini bir takm kişilerin omuzlarna gerçekleştiğini söylerken gözlerimde en büyük olarak belirmiştin.

Kendinden fedakarlk  yaparak, ülkenin geleceği için bir çat altnda çalşalm düsturu, geleceği garanti altna alnmş, güvencesi vermişken;

Yazk ettin bunca emeklere, bunca yüreklere, bunca dileklere.

Birtakm insanlardan özür dileyerek, siyasi yaşantna yeniden yön vermek isteyişin;

Türk ulusuna umutlar vererek, sonra da özür dileyerek ayrlk çanlar çalmanz, söndürmüştür ateşimizi sayn Mumcu, söndürmüştür.

Yazk, sayn Mumcu, çok yazk.

Bu ülke sizden çok şeyler bekliyordu. Bu ülke sizden artk kardeşliği, dostluğu ve çağdaş uygarlğ bekliyordu. Şimdi yazklar oynuyoruz maalesef. 

AKP den bu güne kadar en fazla şikayetçi olan lider sizdiniz.

AKP den en fazla hesap soracağm diyen lider sizdiniz. AKP’nin içini, dşn en iyi bilen lider sizdiniz.

Peki söyleyin şimdi; Bu birleşemez tutumunuzla kimin ekmeğine tereyağ sürdünüz?

Allah aşknsa, bir takm yerlerden bir şeyler mi işittiniz de vazgeçtiniz. Kimler korkuttu sizi.

Peki şimdi, kim AKP’den hesap soracak. Yoksa AKP ile mi ortak olarak seçime katlacaksnz. Bunu bir anlasak.

Kimler sizi korkuttu ki, bu birleşmede bütün demokratlar hayal krklğna uğrattnz?

Başkanlklarn gelip, geçici olduğunu bilmiyor muydunuz?

Birde çkp ekranlarn başnda;

“Sayn Ağar ve benim, Türkiye'ye özür borcumuz var. Ben kendi adma sorumluluğumu kabul ederim ve ülkemden özür dilerim" diyorsunuz.

Mademki özür dileneceğini siz diyorsunuz, öyleyse suçlu da sizsiniz. Öyle değil mi? Kimin yaras olursa o gocunur. Neden sayn Ağar da özür dilesin ki?

Lafn krk boğum olduğunu iyi bilmeniz gerekmez mi sayn başkan? Otuz dokuzunu düşünecek, birini söyleyeceksiniz. Pişman olacağnz kelimeleri söylemeyecektiniz. Milletin gözünde büyümeye başladğnz anda, kendinizi bitirdiniz, bilmiş olun.

Memleketin selâmetini isteyen liderler, büyük fedakârlklar yapmaldr. Siz önce fedakarlğnz yaptnz, sonra da pişman olup, vazgeçtiniz. İşte bu düşünce ve tutumlarnz sizleri bitirmiştir. Halkn  gözünde % 4,5’lara gelen oy yüzdeliğiniz şimdi, herhalde %1’lerde kalacağa benziyor. Bunun farknda olmanz gerekmez miydi?

Yazk sayn MUMCU çok yazk. Hem kendinize yazk ettiniz, hem de bu vatana ve bu vatann evlatlarna yazk ettiniz. 23 Temmuz’da da bunun semeresini göreceksiniz her halde.

Bakn bu güne kadar güvendiğiniz ve dayanak aradğnz arkadaşlarnz nerelere gittiler ve nerelerden milletvekili aday oldular.

İnsanlar hep hakl olamazlar. Bazen, istemeseler de hataya düşebilirler.

İnanmak istemiyorum ama, siz gerçekten büyük hataya düştünüz. İnşallah ben yanlş düşünüyorumdur.

Gönül isterdi ki, bu güne kadar yazdklarm gerçek olsayd. İsterdim ki tüm demokratlar tek çat altnda toplansayd.

İsterdim ki, böyle kahrl yazlar da yazmayaym.

İsterdim ki, Aydn kalesinden, Türkiye’ye aknclar yollansayd,1950’lerde olduğu gibi.

Yazk ettin sayn MUMCU, yazk ettin güzelim hayallere...

Hayaller kurduk, dostluk üstüne,

Hayaller kurduk, mutlu geleceğe.

Hayaller yktk, dostluk üstünde,

Hayale uğradk, dostluk yerine.