İnsanın en güçlü yanı neresidir sizce?
Pazuları mı?
Kişiliği mi?
Yoksa, bencilliği mi?
İnsanına göre değişir, diyeceksiniz Bizce yarısı doğru bu yanıtın.
Öteki yarısı yanlış.
Doğrudur Ahmetin pazusu, Ayşeden güçlüdür.
Doğrudur Mehmetin kişiliği, Melihadan güçlü olabilir.
Ancak, sıra bencilliğe geldi mi; orada durun.
İnsan kardeşlerimizin egoları arasında bir tercih yapmaya giriştiniz mi, işiniz müşküldür.
Kimi insan bencilliğini eğitmiş, bu vahşi güdünün itici gücünden yaratıcı bir dünya oluşturmuş ve böylece ürettiği bu güçlü potansiyel enerjiyi insanlığın yararına sunmuştur
Kimi insan, içindeki egonun saldırılarına dayanamamış, kuruntu ve gerginliklerle eskitmiştir sinir sistemini ve sonuç: Telef etmiştir benliğini
Kimi insan ise, ötekinin sırtına tırmanmış, berikinin kuyusunu kazmış, bir diğerinin ise, kafasına vurmuştur kendi yolunu açabilmek için
İnsanın en güçlü yanı, ego adı verilen işte bu kaynayan kazandır
Bütün mesele bu kazanda kaynayan enerjiyi doğru mecralara akıtabilmektedir.
Bu bitmek bilmeyen enerji, kimi insanın elinde olağanüstü bir yaratıcılığın kaynağını yaratır; kimi insanın elinde ise, vahşi, ilkel ve saldırgan bir kişilik yapısının temel harcını oluşturur
Bencilliğin bir görüntüsü, öteki insanın önüne geçme biçiminde ortaya çıkar.
Bir diğer görüntü, komşunun lokmasını kapma uğraşısının kaynağındadır.
Ama ülkemizde en sık görülen biçim ise, politika-esnafı örneğidir.
Politika-esnafının bencilliği, ego-santriktir
Biz demenin içine gizlenmiş, sinsi bir bencilliktir.
Politikacı, [sanki] toplum için uğraş vermektedir.
Sanki, öz-veri sahibidir.
Sanki, onlara göre ben diyenler namert kimselerdir.
Ve sanki her şey insanlık için, toplum yararına ve ülke çıkarınadır
Oysa gerçekte bütün yolların vardığı hedef, politikacının kendi torbasına istif edeceği oydan ibarettir.
Demek ki o oyu elinde tutan bizler için de öncelikli hedef, politikacı kimliğini iyi sorgulamaktır.
Sorgulama ölçü, kıstas ve kriterlerimizi doğru belirlemek ve özellikle de kullanacağımız terazinin ibresine iyi dikkat etmekten ibarettir.
Peki Etmezsek ne olur?..
İşte böyle, yaşar gideriz!
Yaşar gideriz
Hepsi bu kadar!..