En yüce değer emek.
Her işin başı emek
Ve gerçekte insanın bedensel ve ruhsal sağlığına giden yolda en önemli faktör yine emek
Adam çok milyonlu bir piyangoyu kazanıyor.
Şanslı kişi mutlu, etraf umutlu, herkes sarhoş Ama birkaç yıl geride kalıp sarhoşluk da sona erip, yaşımın gerçekleri ağırlıklarını koyduklarında evdeki hesap, çarşıya uyası değil
Adamın cebi yeniden tam takır
Niçin?..
Çünkü adam paranın nasıl kazanıldığını bilmezse, nasıl harcanacağını da bilemez
Har vurur, harman savurur elindeki serveti Ve ayvaz kasap/ aynı hesap bir dönme dolap çarkının içinde başladığı yere geri döner, naçar, çaresiz
Örneğin adam küçüklüğünde çok şımartılmıştır
İsteklerinin yasa olduğu bir düzen içinde yetiştirilmiştir.
Küçüklüğünde kazanmış olduğu kişisel önem, bunu hak etmek için herhangi bir emek harcamaksızın, kendiliğinden oluşuvermiştir
Küçük adamımız, çevrenin kendisine verdiği önemi, doğumu ile birlikte kazandığı olağan bir hak olarak algılamıştır sadece
Hayatın dikenli yolları içinde ağır aksak yürümek zorunda kaldığında ise, adamcığımızın hali oldukça harap bir Yeşilçam senaryosuna dönüşmüştür Ve artık prensimiz, toplumun ilgi merkezi içinde yer almamaktadır.
Artık çevresindeki insanlar Onun duygularını dikkate almayı birincil amaç olarak benimsememektedir
Dünya altına sindiği damın başına yıkılmıştır!..
Sorunlarla yüzleşmenin yolu ve yordamı bilinmemektedir.
Tüm çocukluğu boyunca çevresindeki insanlar kendisine o derecede hizmetkâr olmuşlardır ki, kişisel bağımsızlığını inşa etmeye fırsat ve gerek duymamıştır Ve bu yüzden yaşam içinde karşı karşıya kaldığı sorunları ancak ve sadece kendisi tarafından çözülmesi gerektiğini öğrenememiştir; birisi bunu ona anlattığı zaman ise, ya dinlememiş ya da anlatılanları anlamamıştır.
Ana ilgi odağı, tümü ile kendi çıkarı ve keyfi olmuştur.
Hiçbir emek harcamadan, hak etmeden ve terlemeden devinip durmuş, dolayısıyla da toplumsal işbirliğinin yarar ve gerekliliğini hiçbir zaman öğrenememiştir!..
Hayatın güçlükleri karşısındaki tek çabası, bu zorlukları başkalarına ciro etmekten ibarettir. Hepsi bu kadar!..
Toplumun, çalışmadan yaşamaya odaklanan parazitleri işte bu türden mahlûklardan türemektedir.
Dikkat edin, özel hayatlarına girin ve araştırın: hortumcular da bunlardan çıkmaktadır, dolandırıcılar da, hazır-yiyiciler de
Çalışmayacaklardır
Ne etseniz, ne yapsanız, kıllarını bile kıpırdatmayacaklardır.
Çünkü bu türden bir yaşam tarzı onların kişiliklerini teslim almıştır.
Bunlar, alnından ter damlayarak kazanılan bir küçük lokmanın tadından bihaberdirler
Bunlar toplumun sülükleridir, parazitleridir, virüsleridir
Bunlar, üzerlerinden tüm Dünyanın sömürülmekte olduğu o kirli düzenin savunucuları, destekçileri, taraftarları ve suç ortaklarıdır
Şair Babanın söylediği gibi;
Onlar, ümidin düşmanıdır
Bursa'da Havlucu Recep'e,
Karabük Fabrikası'nda tesviyeci Hasan'a düşman;
Sana düşman,
Bana düşman
Düşünen insana düşman
Vatan ki, bu İnsanların evidir, sevgilim
Onlar,
vatana düşman!..