Türkiye Devleti, sanıyoruz kurulduğundan beri hiçbir dönemde bu ölçüde iç ve dış risklerin ortasında kalmadı.
Türkiye Kuzey Irak bataklığının kıyısındadır.
Türkiyenin Suriye sınırı her an parlamaya hazır bir barut fıçısı haline getirilmiştir.
Türkiye ile İran arasında ciddi sorunlar oluşturulmaya çalışılmaktadır. Türkiye Cumhuriyeti Hükümetinin İran politikasının temel esasları ABD politikalarının kuytusunda sürdürülmektedir.
Türkiyenin Kıbrıs sorunu her an yeniden alevlenecek bir gerginlik ortamı içinde yıllardır sürmektedir.
Yunanistan ile kıta sahanlığı konusundaki anlaşmazlık genişleyerek büyüme eğilimi taşımaktadır.
Türkiye, Libyaya karşı düzenlenen Haçlı saldırısının İzmirden yönetildiği bir mevziin içindedir.
Türkiyenin kendi çıkarları doğrultusunda kendi iradesi ile belirlediği bir dış politikası yoktur.
Ama Türkiye, Dünyanın ısınan her köşesinde fiilen ya da dolaylı olarak mevcuttur
Mustafa Kemal Atatürkün, yurtta barış, Dünyada barış stratejisi bir kenara bırakılmış, Dünyanın kriz bölgelerinde sahne alan taşeron bir güç durumuna gelinmiştir.
Peki niçin böyledir?..
Çünkü Türkiyenin dış politikası Türkiye Devletinin milli çıkarları doğrultusunda oluşmamaktadır.
Çünkü Türkiye halkı üzerinde yürürlüğe konmuş bulunan plan ve programın milli çizgileri yoktur
Milliyetçilik, dış politikada emperyalizme karşı kendini koruma amacıyla mücadele vermek demektir
İç politikada ise milliyetçilik, öncelikleri ulusal çıkarlarımız olan bir ekonomik politika izlenmesi ve toplumun, milli kültürümüzün evrensel kültür mirası ile zenginleştirilerek yoğrulması yönündeki çalışmaları içermektedir.
Emperyalist güçlerin milliyetçiliği düşman bellemelerinin birincil nedeni de budur.
Çünkü milliyetçi olmak gerçekte emperyalizme karşı olmak anlamına gelir.
Bu karşı oluş, fiili direnme anlamındaki fiziki savunma demektir.
Ancak bu karşı duruş, kültür anlamında da emperyalizmin kültür alanındaki saldırılarına karşı direnmeyi içermektedir.
İnsanlar ulusal çıkarlarını korumayacaklardır ki, o ülke kolaylıkla sömürülebilsin
Yurttaşlar ulusal kültürlerine sahip çıkmayacaklardır ki, o ülkenin halkı emperyalizmin kültürel saldırılarına teslim olup onun ideolojik gücü altında ezilip, uydulaşsın.
Denklem çok basit ve sadedir.
Hedef, ulusal kültürü çökertmektir.
Milli direnci ve savunma yeteneğini yıpratmaktır.
Ülkenin içerisinde dışarıya bağımlı etkin bir kitle oluşturmaktır!..
Ve dolayısıyla, ülkenin ekonomik kaynaklarına el koymak ve kültürel damarlarına egemen olmaktır
Bakın çevrenize
Medyaya bakın, Ankarayı izleyin.
Ne görüyorsunuz?..
İşte Türkiye halkının büyük çoğunluğu sizin gördüklerinizi görebildiği anda başlayacaktır bu ülkenin kurtuluşu.
Hiç değilse halkın öncü aydınları bu gözlüğü taktıklarında ayak basılacaktır Samsuna
Sonra da ver elini Amasya, Erzurum, Sivas
Hedef: Anadolu ve Rumelinin Hukukunun Savunulmasıdır.
Bilinç budur.
Yön bellidir.
Hedef ise, tam bağımsız, gerçekten demokratik, özgür ve demokratik Türkiye Cumhuriyetidir.
Ve bir de hukuk devleti
İllaki ve bütün özerk kurumları ile, gerçek bir hukuk devleti!..