Türkiye Büyük Millet Meclisi tatilde
Ama Hükümet her Allahın günü bir kanun çıkartıyor.
Bildiğiniz gibi Hükümetin aldığı kararlara kararname deniyor. Hükümet eğer Meclisten kanun çıkartma yetkisi almış ise, bu kararnamenin adı Kanun Kuvvetinde Kararname oluyor
Yani işin Türkçesi, Hükümet yani Bakanlar Kurulu bir karar aldı mı, bu karar Kanun oluyor
Hükümet bu yetkiyi Meclisten nasıl alıyor?.. Meclisteki çoğunluğuna dayanarak ve bir çırpıda kalkan parmaklar vasıtasıyla, şıppadanak
Demek ki artık bu ülkede kanunları yapma yetkisi de Hükümetin, yapılan kanunları yürütme yetkisi de Hükümetin
Ya yargı?..
Yargı bağımsızlığı, bilindiği üzere, yargıçların özlük haklarının belirlenmesinde ve tayinlerinin oluşmasında Hükümetin belirleyici olmaması anlamına gelir. Yargıçlar böylece Hükümet baskısının dışında ve sadece vicdanları ile baş başa kalarak karar verme imkânına kavuşabilmektedirler.
Peki, içinde yaşadığımız koşullarda yargı bağımsızlığından söz edilebilmekte midir?
Hayır Ve asla!..
Hükümet, yargıyı tümüyle kendi iradesi altına almış, HSYKda yapmış olduğu yeni rötuşlarla yargı mekanizmasının iplerini tümü ile eline geçirmiştir.
Demek ki bu ülkede artık Hükümet Meclis adalet mekanizması birbirlerinden ayrı ve bağımsız değildir.
Yani yürütme yasama yargı erklerinin birbirlerinden ayrı ve bağımsız bir biçimde çalışma imkânını mevcut değildir.
Öyleyse bu ülkede demokratik hukuk devleti ilkesi işlerliğini yitirmiştir.
Bakın günün pratiğine
Meclis tatildedir.
Ama Hükümet her Allahın günü bir kanun hükmünde kararname çıkartmaktadır.
Kanunları Hükümet çıkartmakta, çıkarttığı kanunları kendisi uygulamakta ve bu kanunlara göre kişilerin yargılanması mekanizmasına yine kendisi egemen olmaktadır.
Muhalefet partileri TBMMde azınlıktadır.
Bu koşullarda yapabilecekleri tek şey, çıkartılan kanun hükmünde kararnameler konusunda Anayasa Mahkemesine dava açmaktan ibarettir.
Halkın pek bir şeyden haberi yoktur. Medya bu konuda suskun kalma emrini almış, görevini yapmaktadır. Demokrasinin çoğulculuk ilkesi ise, tozlu raflardaki yerini eskitmekle meşguldür.
Ve Türkiye, Hükümetin söylemi doğrultusunda İleri Demokrasiye doğru yürümektedir.
Geçtiğimiz gün Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren bir kanun hükmünde kararnameye göre, kuran kurslarına giden çocuklarının yaş tahdidi kaldırılmıştır.
Demek ki bundan böyle üç yaşındaki bir çocuk da kuran kurslarının öğrencisi [yani müridi] haline getirilebilecektir.
Hiçbir uygar ve demokratik ülkede böyle bir uygulama yoktur.
İnanç, bir bilinç işidir.
İnsanların bilincinin henüz oluşmadığı bir evrede onların beyinlerine ipotek koymak insan onuru ile bağdaşabilecek bir davranış olamaz. Bu davranış modeli ancak devşirme zihniyetini benimsemiş olanlarda mevcuttur.
Özgür ve bilinçli bireyler yetiştirme işlevi ise, sözünü ettiğimiz bu davranış modelinin oldukça dışındadır.
İnanç ortamı bir insanın moral dünyasının merkezinde oluşur. Bir insanın kendi inanç ortamını belirleme ve moral dünyasını kendi özgür kararları ile yapılandırma hakkı en temel özgürlüklerinden birisidir.
Bir insana bu en temel özgürlük ortamı içinde seçme hakkı bırakmamak onun iradesine ipotek koyarak onu belirlediğiniz amaç doğrultusunda sindirmek anlamına gelir.
Ve işte bu sindirme işlemi, TBMMnin tatilde olduğu bir dönemde Hükümetin bir kararı ile kanun hükmünde bir kararname biçiminde oluşturulmuş ve Remi Gazetede yayınlama usulü de yerine getirilerek yürürlüğe konmuş bulunmaktadır.
TBMM bu son derece önemli sorunu konuşmayacak da neyi tartışacaktır?..
İşte hedeflenen İleri Demokrasi, bu ve benzeri uygulamaların Anayasal güvence altına sokulması anlamına gelmektedir.
Bu anlamda İleri Demokrasi, mevcut demokratik ortamı dahi ortadan kaldırmayı amaçlayan son derece riskli bir hamledir.