Enerji: Gücünü harcama isteği ve yeteneği, erk.
Bir cisimde taşınan ve iş çıkarmaya yarayan güç.
Hareketin itici gücü, fiziksel kaynağı. Enerjisiz hayat stabil, vedahi statik (durgun).
Türkiye bağlamında enerji yarısı itibarıyla dışarıdan alınması gereken bir güç, en büyük çıktımız, en önemli giderimiz...
Olmazsa olmazımız... her ülkede olduğu gibi
Eskiden siyasi rakip görülen lider adaylarının harcandığı bir bakanlık. Çünkü enerji kesilen evde, işyerinde vatandaşın hoşlukla anmadığı bir koltuk, bir makamdı. Bugün ellisinde, altmışında olanlar çok iyi hatırlarlar o günleri...
Bugün için o günler çok gerilerde kaldı. Çok zorluklar çekildi ve çekilmekte. Her gelen hükümet bu konuda risk aldı, inisiyatif kullandı ve gücü nisbetinde bu meseleye el attı.
Kimi GAPı devreye soktu, kimi linyiti, kimi doğalgazı. Hep mesele aynı idi. Enerji ihtiyacı ve dışa bağımlılık!
Bugüne gelirsek; Hükümetimiz bu konuda iki ayrı yolu birden izlemekte. Bir; yeni teknolojiler kullanarak, çevreyi en az kirletmek üzere geliştirilen yöntemler üzerinde durularak linyit santralleri (termik santraller), ikincisi de nükleer santraller. Nükleer santral konusu çok netameli bir konu, ancak dünyada gelişmiş bütün ülkelerin kullandığı bir yöntem.
Türkiyenin enerji sorununu aşmadan bugünden ileri gitmesi her geçen gün zorlaşmakta, daha pahalı ve sürdürülebilirliği güçleşmektedir.
Somadaki felaketten gerekli dersler çıkarılmalı, madenlerimiz daha modern teknolojiler ile donatılmalı, gerekli denetimler yapılmalı ama elimizdeki en önemli enerji ham maddesi kömürden asla vazgeçilmemelidir.
Ayrıca jeotermal, rüzgar ve güneş enerjisi gibi çevreci enerjiler üzerinde bürokratik engeller süratle azaltılmalı, Ankaranın raflarını süsleyen bir çok projenin önü açılmalı, dünya enerji kartellerinin hegamonyalarına son verecek tedbirler ve yüreklilik acilen gösterilmelidir.
Son bir not; rüzgar enerjisinin önü açılırken, bu konuda yerel yönetimlerin de (jeotermal enerjide olduğu gibi) sağlanacak gelirden pay almasının önü açılmalıdır.