Demokrasi, herkesin düşüncelerini öteki insanlara özgürce ve eşit olanaklarla ulaştırabilmesi imkânını sağlar
Yalnız, bu ifade biçiminde birden çok aldatıcı kavram yer almaktadır.
Bu kısa cümle dikkatle okunup, analiz edilirse bu aldatıcı kavramların önü kesilir ve sonuç olarak görevlerini yerine getiremezler.
Öncelikle, imkânını sağlar sözcüklerine değinmek gerekir.
Çünkü, altını çizmeye çalıştığımız gerçeğin, ana-maddesi bu iki sözcüğün temeline gizlenmiş bulunmaktadır.
Dikkat edilirse sağlar denmiyor!.. İmkânını sağlar, deniyor.
İşte, sorunun püf noktası buradan başlamaktadır Başlamakta ve böylece süre gelerek, demokrasi kavramını, sosyal pratik içinde tam tersine [ustaca] ulaştırmaktadır
Gerçek demokrasi ile yaşadığımız zaman dilimi içinde emperyalizmin bir keskin silahı haline dönüştürülmüş olan batı demokrasisi, işte bu püf noktasında birbirlerinden ayrılmaktadırlar...
Bu tanımlamaya göre Batı demokrasilerinde insanlar, düşüncelerini öteki insanlara özgürce ve eşit olanaklarla ulaştırabilme imkânına sahiptirler.
Ama Bu imkânı somut bir gerçek hale getirebilirler mi?
İmkânları eşit olarak kullanabilirler mi?
Ellerinde yeterli medya olanakları yoksa, düşüncelerini öteki insanlara ulaştırabilecek araçlara sahip değillerse Sözü edilen bu imkana nasıl sahip olabileceklerdir?..
Bir örnek sanıyorum bu düşünceleri daha açık olarak izleme olanağını sağlayacaktır.
Demokratik mücadele içinde küçük partiler vardır, büyük partiler vardır.
Küçük parti, ürettiği düşünceler, programı ve lider kadrosu halkın çoğunluğu tarafından fazla tercih edilmeyen partidir.
Büyük parti ise, tam tersine, düşünceleri, program hedefleri ve yönetici kadrosu ile halkın büyük çoğunluğunun güven ve beğenisine sahip olmuş partidir.
Bu noktada gerçek bir demokrasi için olmazsa olmaz olan unsur, küçük ya da büyük, her partinin, kendi düşüncelerini, programını ve lider kadrosunu halka [gerçekten] eşit olanaklarla sunabilmesinin sağlanmasıdır
Siyasi partiler kendilerini halka medya aracılığı ile tanıtırlar.
Biçimsel demokrasilerde ise medya, siyasi partilerin halka eşit olarak tanıtılmasını değil Tam tersine, eşit olmayan bir adaletsiz içinde tanıtılmamasının bir aracıdır.
Büyük siyasi parti, suyun başına oturduğu için ya da oturmak üzere hazırlıklarını yaptığı için, iş çevrelerinin, her türlü medya araçlarının tümüyle egemenidir
A partisinin lideri öksürdüğünde, Edirneden Karsa kadar tüm yurttaşlar yerlerinden sıçrayabilirler
Küçük partinin lideri, ülkenin sorunlarına olağanüstü bir çözüm getirdiğinde ise sesini, oturduğu mahallenin yarısı tarafından dahi duyulmayabilir
Çünkü, kapitalist ilişkilerin egemen olduğu toplum düzenlerinde medya organları, bu çok önemli çözümü halka götürmekle yükümlü kamusal organlar olarak görev yapmazlar.
Onlar sadece kendilerine verilen görevleri yerine getirirler. Ve vadesi geldiğinde de, paralarını alıp, yollarına devam ederler
Gerçek bir demokrasi, her düşüncenin halka eşit olanaklar içinde ve özgürce ulaşabildiği, para egemenliğinin adalete boyun eğdiği ve insanların, maddi zenginlikleri ile değil, kafa, yürek ve gönül zenginlikleri itibariyle değerlendirildiği bir düzenindir
Ve gerçek demokrasi, ancak ve ancak sözünü ettiğimiz bu olanakların sağlandığı bir düzende kurulabilir, yaşayabilir ve insanları mutlu ve özgür kılabilir.