Helal olsun. Bir iktidar düşünün. Ülkenin %33 üçü ile iktidar olmuş. Beş yıllık icraatında iyi yaptıklarının yanında, yapamadıklarının da her fırsatta yüzüne vurulan.   Kavgacı, anlaşmaya yaşamıyor diye, millete şikâyet edilen. Kıbrıs’ı sattı diyerek, vatan topraklarını karış karış satıyor diyerek karalanan. Kıbrıs’tan taviz verildi denilelerek, hain ilân edilen. Yandaşlarını zengin etti diyerek, hırsızlıkla suçlanan. PKK ya göz yumuyor diyerek, yandaş ilân edilen. Daha hakkında sayabileceğim bir sürü iddiaları bulunan bir hükümet. Ve, 23 Temmuz sabahında, milletin büyük çoğunluğunun oyları ve teveccühü ile tekrar iktidara oturan bir hükümet. Neler söylenmedi ve neler yazılmadı ki. Hemen hemen bütün yayın organlarının yaylım ateşine tutulmasına rağmen, azalmayan fakat büyüyen bir hükümet. AKP hükümeti. Akıllı bir seçim ortamı geçirerek başarıya ulaşan bir hükümet. Kutlamak gerekir. Kutlamak gerekir, çünkü bir yığın muhalefete olduğu halde, ipi başarı ile göğüsleyenler yine onlar oldu. Anlayamadığımız, yada anlamak istemediğimiz bir boyut var ki, ister istemez soruların içinde boğuşası geliyor insanın. İlk önce Ankara Tandoğan Meydanında başlayan, oradan İzmir, Samsun, İstanbul ve daha bir sürü yerlerde yapılan CUMHURİYET mitingi adı ile yapılan, bazılarına göre on milyonların oluşturduğu mitinglere ne oldu? Hani o yapılan mitinglerde bu hükümet ve AKP halka şikâyet edildiydi. Hani o mitingler Türkiye’yi sarsacaktı. Hani Türkiye ayağa kalktıydı. Ne mitinglermiş onlar be… Hakikaten Türkiye’yi ayağa kaldırdı. Başta ben olmak üzere AKP hükümetini beğenmeyenleri hezimete uğrattı. Laiklik elden gidiyor diyenlere iyi bir ders verdi. Gerçi ben mitingler sırasında yazmıştım, bu mitinglerin boş olduğunu ama, gönlümüz o zaman dolu olmasını istiyordu. Ne mitinglermiş onlar be. İçi boş birer balonmuş. Miting diye gelenler, meğer oralara konser dinlemeye gelmişlermiş de haberimiz yokmuş. Haberimiz olmuştu da, inanmak istemedik, kendimizi kandırdıydık. Demek ki halk, %20 lerin yaptığı bu mitinglerin amacının daha değişik olduğuna karar vermiş ki, demokrasinin ne olduğunu bir kez daha bize öğretti. İnşallah AKP zafer sarhoğu olmaz da, halkın bu teveccühüne layık olur. Şimdi miting sahipleri kendilerini iyice sorgulamaları gerekir. Bu kişiler 170 milletvekiline sahipken, neden 111 milletvekiline düştüklerini iyi araştırmaları gerekir. 23 Temmuz şapkalarımızı düşürmüş, kelimizin herkesin görmesini sağladığı bir gün olmuştur. Demek ki demokrasi  böyle mitinglerle, toplantılarla, bağırarak, çağırarak getirilmiyormuş. Demokrasi icraatlarla, inançlarla oluyormuş. Hiç kimse meclise girdim diye sevinmesin. Meclise azalarak değil çoğalarak girmek önemliydi. AKP’nin zaferi de, bu milletin inancının zaferiydi ve kazandı. Şu da unutulmamalıdır ki, bu zafer, adı CUMHURİYET mitingleri dedikleri, sazlı sözlü eğlencelere olan, milletin tepkisi idi. Kutlamak gerekir ve kutluyoruz. Hayırlısı da olur, memleket için inşallah. Şimdi AKP’liler haklı olarak onlara, bizlere soracaklar tabi. NE MİTİNGLERMİŞ BE… Diye. Yalan mı?