Ger­çek Ga­ze­te­si
Ay­dın"ın İn­cir­li­ova İl­çe­si"nde on­lar­ca ki­şi­nin ge­çim ka­pı­sı olan at ara­ba­cı­lı­ğı da eko­no­mik kriz­den na­si­bi­ni al­dı. Ça­lış­sa da ça­lış­ma­sa da sa­bit tü­ke­ti­mi olan at­la­rı ile her gün işe çı­kan at ara­ba­cı­la­rı, her gün sa­bah gü­neş­le bir­lik­te do­ğan ümit­le­ri­nin gü­neş­le bir­lik­te tü­ke­nip git­ti­ği­ni be­lirt­ti­ler. Bel­ki bu­gün "İş çı­kar" ümi­diy­le her sa­bah İn­cir­li­ova Seb­ze Mey­ve Ha­li önün­de ade­ta nö­bet tu­tan ara­ba­cı­lar, ha­yat şart­la­rı­nın her ge­çen gün zor­laş­ma­sın­dan dert yan­dı­lar.
İl­çe­de­ki n genç at ara­ba­cı­la­rın­dan Çe­tin Kı­zıl­ka­ya, adı gi­bi çe­tin olan ha­yat şart­la­rı­na kar­şı di­ren­dik­le­ri­ni be­lir­te­rek, Ay­dın"da ta­rım­la bir­lik­te her şe­yin bi­tip tü­ken­di­ği­ni söy­le­di. Bir za­man­lar a ara­ba­cı­la­rı­nın, iş­ten işe ade­ta me­kik do­ku­du­ğu­nu, şim­di ise bir çok gü­nün sif­tah­sız geç­ti­ği­ni be­lir­ten Çe­tin Kı­zıl­ka­ya, “Bu mes­lek mo­tor­lu araç­lar yay­gın­laş­ma­dan ön­ce gü­zel bir iş­miş. Araç­lar ço­ğa­lın­ca ca­zi­be­si­ni kay­bet­miş. An­cak akar­ya­kıt zam­la­rı ar­tın­ca tek­rar il­gi gör­müş ve ka­zan­dı­ran bir iş ol­muş. Fa­kat iş ol­ma­dı­ğı için ar­tık kim­se­nin ka­zan­dı­ğı bir şey yok. Ay­dın"da ön­ce ta­rı­mı bi­tir­di­ler. Son­ra her şey ken­di­li­ğin­den bit­ti. Es­ki­den her se­zon iş olur­du. Şim­di üre­ten de za­rar et­ti­ği için kim­se bir şey yap­mı­yor. Her­kes ka­ra ka­ra dü­şü­nü­yo­r” di­ye­rek için­de duy­du­ğu ka­ram­sar­lı­ğı ak­tar­dı. (iha)