İslâmın beklediği en şerefli gündür bu:

Rum Konstantaniyye’si, oldu Türk İstanbul’u!

Cihana karşı koyan bir ordunun sahibi,

Türkün genç padişahı, bir gök yarılır gibi,

Girdi Eğrikapı’dan kır atının üstünde;

Fethetti İstanbul’u sekiz hafta üç günde!

O ne mutlu, mübarek bir kuluymuş Allah’ın!

Belde-i Tayyibe’yi fetheden padişahın,

Hak yerine getirdi en büyük niyazını:

Kıldı Ayasofya’da ikindi namazını!

İşte o günden beri Türkün malı İstanbul,

Başkasının olursa, yıkılmalı İstanbul!”

“Havsalam almıyordu bu hazin hali önce

Ah, ey zavallı mabed, seni böyle görünce

Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;

Allah'ımın adını daha gönülden andım.

O kadar yalnızsın ki böyle bir muhitte sen!

Bir arkadaş bulurdun ruhumu görebilsen!

Bir gün harap olmazsa Türkün kılıç kınıyle,

Baştan başa tutuşsun göklerin yangınıyle”

Sizce bu şiirleri kim yazmıştır?