Gerçek Gazetesi
Antik çağlardan bugüne, kilin suyla buluşup şekillendirilmesi ve ateşle kurutulmasıyla elde edilen tuğla, teknolojideki gelişmelere rağmen bina inşasında temel malzemelerden biri olmayı sürdürüyor.
Dünyanın 7 Harikasından biri olan Babil Şehrinin temel yapı malzemesi olarak bilinen pişmiş tuğlaların günümüze ulaşan insan gücüyle imalatı, günümüz tuğla üretimindeki teknoloji karşısında her geçen gün kaybolmayı sürdürüyor. Bir zamanlar Eskişehir, Balıkesir, Manisa, Aydın"da sayıları 500-600"lere ulaşan tuğla ocakları bir bir kapanırken, Aydın"nın Çine İlçesinde tüten son tuğla ocağından dolap beygirlerin kullanıldığı üretimde adeta nostalji yaşanıyor.
Çine"nin Doğanyurt Köyü yakınlarında bulunan İbrahim Çavdar"a ait tuğla ocağında yöreden çıkarılan killi toprak suyla buluşarak önce çamur ardından özel kalıplardan şekillendirilmesinin ardından pişirilerek müşteri ile buluşuyor.
Tam 40 yıldır Ege Bölgesinin birçok tuğla ocağında çalıştığını söyleyen tuğla çamurcu ustası ve aynı zamanda taşeron yetkilisi Ömer Ayvacı; “Çok değil daha 25-30 yıl öncesine kadar iş yetiştiremiyorduk ama şimdi fabrikasyon olarak üretimi yapılan blok tuğla, bizlerin atalardan kalma üretim yöntemimize darbe vurdu. Şu anda yer kablo çekimi yapan müteahhitler, turizm bölgelerinde klasik tuğla kullanmak isteyen inşat sahipleri, özel meraklılarına üretim yapmaktayız. Günde ortalama 16 bin, sezonda 1.5 milyon adet üretim yapmaktayız” dedi.
Klasik yöntemle üretilen tuğlaların depreme dayanıklı olmasının yanı sıra yapı malzemesi olarak kullanıldığında konutların yazın serin kışın sıcak olduğunu dikkat çeken Ayvacı; “Bizler artık son tuğla ustalarıyız. Fabrikasyon üretimde ne dolap beygirleri var, nede çalışanlar çamur çiğniyor. Bu sanat da git gide tarih olacak. Üzülüyoruz ama yapacak bir şey yok. Eziyetli olmasına rağmen bizler mesleğimizi seviyoruz. Keşke birilere sahip çıkıp, destek verilse de binlerce yıl öncesi tarihi yapıları günümüze taşıyan bu tür yapı malzemesi tarih olmasa” dedi.
(iha)