Günümüzde gübre, zirai ilaçlar, tohum, tarım aletleri ve mazottaki pahalılık daha doğrusu tarımdaki girdilerin yüksek oluşu üretici çiftçiyi güç durumda bırakmıştır. Geçim derdine düşen üretici köy pazarcıları, akşamdan veya sabahın erken saatlerinde bağında, bahçesinde ve tarlasında ürettiği mahsulünü satma telaşına düştü. Tek umut kapıları şehir pazarları. Belediye ve diğer kurumlarla sorun yaşıyor. Aydın salı pazarında yeşil soğan ve maydanoz satan Aydın İslam Köyü’nden 1926 doğumlu üretici köy pazarcısı Mustafa Dağlı, “Ben küçüklüğümden beri çiftçilik yaparım. Üzerime güneşin doğduğunu bilmem. Sabahın erken saatinde kalkarım bağda, bahçede veya tarlada yapılacak iş varsa önce onu yapardım. Şimdi yaşlandım bu işler çoluk çocuklarıma kaldı. Sabahtan iki küfe mal yıktım birinde taze soğan diğerinde maydanoz. Başka köylerden gelen köy pazarcılarda var. Akşama kadar satabildiklerimizi satıyoruz satamadıklarımızı da geri köye götürüp hayvanlara yem yapıyoruz. Belediyeciler kenara öteye itiştirerek oralarda satın diyorlar. Eğer şu maydanozdan 4 bağ satarsam belediyecilerin parasını çıkarmış olacağım. Aracı pazarcılar ile üretici köy pazarcılar farklı şeyler. Biz sermayeleri güçlü aracı pazarcıların arasında ezim ezim eziliyoruz. Hiçbir yetkili gelip sormaz bir derdiniz bir sorununuz var mı? diye. Benim ilgili kurum ve kuruluşlardan bir ricam var. Üretici köy pazarcıların üretimini yaptığı mahsulünü sağlıklı ortamlarda pazarlamaları için bir çare düşünsünler. Bunu yaz” dedi. Sacayağın üç ayağın dan birinin, üretici çiftçilerimizin olduğunu unutmayalım. Ülkemizde 4 bağ maydanozla ülke ekonomisine katkı sağlayan 82 yaşındaki bu yaşlı üretici çiftçinin eli öpülmesi gerekmez mi?....

Her şeye rağmen ürününüz bol ve bereketli olsun.        

SAYGILARIMLA